اطلاعات بهداشت جنسی درباره هپاتیت (التهاب کبد)، بررسی انواع ویروس عامل هپاتیت و تاثیر آن بر افرادی که با HIV زندگی می‌کنند.

هپاتیت (یا به‌اختصار هپ) نام دیگر التهاب کبد است. این اندام بزرگ در سمت راست بدن قرار دارد و وظایف مختلفی از جمله تبدیل غذا به انرژی و خارج کردن سمومی مانند الکل از بدن را بر عهده دارد.

هپاتیت چگونه ایجاد می‌شود؟

هپاتیت ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

• عفونت ویروسی
• مصرف الکل

سه نوع هپاتیت ویروسی رایج: 

• هپاتیت A
• هپاتیت B
• هپاتیت C

دیگر انواع هپاتیت -D، E، F و G- بسیار نادر هستند. 

به باور دانشمندان، هنوز اطلاعات کاملی درباره عوامل ایجاد هپاتیت و همه ویروس‌های پدیدآورنده آن وجود ندارد.

با تزریق واکسن می‌توانید در برابر هپاتیت A و B ایمن شوید. واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد.

اگر دچار هپاتیت شوید، چه اتفاقی می‌افتد؟

هپاتیت ممکن است حاد یا مزمن باشد.

هپاتیت حاد کوتاه‌مدت است و پس از نخستین مورد عفونت آغاز می‌شود. این نوع هپاتیت ممکن است به هپاتیت مزمن یا بلندمدت تبدیل شود.

برخی انواع هپاتیت -مانند هپاتیت A- فقط سبب عفونت حاد می‌شود.

هپاتیت مزمن بلندمدت است و ممکن است کبد را دچار آسیب ماندگار کند. در موارد بسیار شدید، احتمال بروز نارسایی کبد یا سرطان نیز وجود دارد.

هپاتیت و HIV

ابتلای همزمان به هپاتیت B یا هپاتیت C به یکی از عوامل مهم بیماری در افراد دچار HIV تبدیل شده است. 

هر دو ویروس بر کبد تاثیر می‌گذارند و ممکن است شما را بیمار کنند و حتی در معرض مرگ قرار دهند. ولی درمان‌هایی برای افراد دچار HIV در دسترس است.

هپاتیت A

اطلاعات بهداشت جنسی درباره نشانه‌های هپاتیت A، روش انتقال ویروس، واکسیناسیون علیه هپاتیت A و روش درمان آن.

هپاتیت A نوعی هپاتیت است که بر اثر ویروس آلوده‌کننده کبد ایجاد می‌شود. احتمال انتقال این بیماری در جریان آمیزش یا از طریق غذا و آب آلوده وجود دارد. تقریباً همه افراد مبتلا، به بهبود کامل دست می‌یابند.

نشانه‌های هپاتیت A

نشانه‌های هپاتیت A ممکن است چنان خفیف باشد که شما متوجه ابتلای خود به آن نشوید. البته تا شش هفته پس از شروع عفونت، ممکن است علایم زیر ظاهر شود:

• نشانه‌های خفیف شبیه آنفولانزا 
• اسهال 
• حالت تهوع 
• خستگی مفرط 
• خارش پوست 
• درد معده 
• زردی، که سبب زرد شدن پوست و سفیدی چشم، تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع می‌شود.

نشانه‌ها ممکن است تا چند هفته باقی بماند و بازگشت به وضعیت عادی شاید چند ماه زمان ببرد.

روش انتقال

میزان عفونت در بدن شخص مبتلا به هپاتیت A در فاصله دو هفته مانده به بروز زردی به اوج می‌رسد.

ویروس در مدفوع زندگی می‌کند و ذرات ریز مدفوع ممکن است عفونت را به دست یا به غذای تهیه‌شده از سوی شخص آلوده منتقل کند. به‌ویژه در کشورهای دیگر، آب ممکن است آلوده باشد.

ویروس در صورتی فرد را آلوده می‌کند که وارد دهان فرد شود. این اتفاق شاید در جریان رابطه جنسی رخ بدهد؛ یعنی ذرات ریز مدفوع ممکن است از راه‌های زیر به انگشت بچسبد و وارد دهان شود:

• لیسیدن 
• انگشت کردن 
• رابطه جنسی مقعدی بدون کاندوم 
• دست زدن به کاندوم مصرف‌شده و وسایل جنسی استفاده‌شده در مقعد فرد دیگر.

چگونه از خودم و دیگران محافظت کنم؟

با دریافت واکسن می‌توانید از خودتان محافظت کنید. دریافت واکسن مهم است، به‌ویژه اگر:

• با فرد آلوده تماس نزدیک برقرار کرده باشید
• مرد همجنس‌گرا باشید
• مصرف‌کننده مواد مخدر تزریقی باشید
• به مناطقی از دنیا که این عفونت در آنها رایج است، سفر کرده باشید.

شاید بتوانید در مطب پزشک عمومی یا درمانگاه بهداشت جنسی واکسن رایگان دریافت کنید. واکسن از شما به مدت حداقل 10 سال محافظت می‌کند.

تاثیر اقدامات زیر به اندازه تزریق واکسن نیست ولی به روش‌های زیر می‌توانید از خودتان محافظت کنید:

• پرهیز از روابط جنسی شامل تماس با مدفوع
• استفاده از کاندوم برای رابطه جنسی مقعدی
• شستن دست‌ها پس از لمس کردن مقعد دیگران یا دست زدن به کاندوم و وسایل جنسی مصرف‌شده
• استفاده از مانع لاتکس (شبیه کاندوم ولی چهارگوش) برای لیسیدن مقعد و دستکش لاتکس برای فرو کردن مشت.‌

اگر هپاتیت A داشته باشم، چه باید بکنم؟

به افرادی که با آنها زندگی می‌کنید یا اخیراً با آنها رابطه جنسی داشته‌اید بگویید که از پزشکشان بخواهند که بلافاصله به آنها واکسن تزریق کند.

تا زمانی که از آلوده نبودن خود مطمئن نشده‌اید، باید از ایجاد رابطه جنسی و تهیه غذا برای دیگران خودداری کنید.

اگر واکسینه نشده باشید و در معرض هپاتیت A قرار بگیرید، با مصرف دارویی به نام ایمونوگلوبولین طبیعی انسانی (HNIG) باز هم می‌توانید در برابر این بیماری ایمن شوید. این دارو را می‌توانید ظرف دو هفته پس از قرار گرفتن در معرض بیماری مصرف کنید و دوره ایمنی آن سه تا شش ماه است.

درمان هپاتیت A

بیشتر موارد ابتلا را پزشکان عمومی، و نه درمانگاه‌های بهداشت جنسی، تشخیص می‌دهند. این بیماری درمان خاصی نیاز ندارد.

آزمایش خون مشخص می‌کند که آیا به ویروس مبتلا شده‌اید یا خیر.

درمان معمول هپاتیت A استراحت عادی است. در مدتی که نشانه‌های شبیه آنفولانزا بهبود می‌یابد، شاید لازم باشد که از محل کار مرخصی بگیرید. 

همچنین باید:

• از مصرف پاراستامول خودداری کنید
• از مصرف تفریحی مواد مخدر پرهیز کنید تا وضع کبد بهتر شود
• تا زمان بهبود یافتن کبد، از مصرف الکل بپرهیزید.

پس از ابتلا به هپاتیت A، بدن شما نسبت به آن ایمن می‌شود و دیگر به آن مبتلا نمی‌شوید ولی ممکن است دچار دیگر انواع هپاتیت شوید.

HIV و هپاتیت A

اگر با HIV زندگی می‌کنید و هپاتیت A نیز دارید، به اطلاعات بخش ابتلای همزمان به هپاتیت A مراجعه کنید.

هپاتیت B

اطلاعات بهداشت جنسی درباره نشانه‌های هپاتیت B، روش انتقال هپاتیت B و روش محافظت از خود از طریق واکسیناسیون.

هپاتیت B (یا هپ B) نوعی هپاتیت است که بر اثر ویروس آلوده‌کننده کبد ایجاد می‌شود. احتمال انتقال این بیماری در جریان آمیزش یا استفاده مشترک از وسایل تزریق وجود دارد. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری کاملاً بهبود می‌یابند ولی تعداد اندکی به عوارض شدیدتر دچار می‌شوند.

نشانه‌های هپاتیت B

بیشتر افراد مبتلا به هپاتیت B بدون نشانه هستند یا نشانه‌های آنان چنان خفیف است که عمدتاً نادیده گرفته می‌شود. ولی پس از چند هفته یا چند ماه، این عفونت ممکن است سبب بروز مشکلات زیر شود:

• بی‌اشتهایی  
• تهوع یا استفراغ 
• خستگی مفرط  
• تب  
• درد معده 
• زردی، که سبب زرد شدن پوست و سفیدی چشم، تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع می‌شود.

نشانه‌ها ممکن است تا چند هفته باقی بماند و بازگشت به وضعیت عادی شاید چند ماه زمان ببرد.

بیشتر افراد کاملاً بهبود می‌یابند ولی تا یک بیستم افراد مبتلا به عفونت مزمن (بلندمدت) دچار و به «حامل» بیماری تبدیل می‌شوند. این افراد معمولاً حال عادی دارند ولی ممکن است بیماری را به دیگران منتقل کنند و در موارد نادر، این افراد به بیماری کبد دچار می‌شوند.

حدود 1 در 100 افراد به نشانه‌های جدی دچار می‌شوند که، در صورت درمان نشدن، مرگبار خواهد بود.

روش انتقال

ویروس می‌تواند از طریق این مایعات بدن به دیگران منتقل شود:

• خون 
• منی 
• مایع پیش-انزال 
• ترشحات واژن.

ویروس از راه‌های زیر منتقل می‌شود:

• رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی بدون کاندوم 
• لیسیدن مقعد 
• استفاده مشترک از وسایل جنسی 
• استفاده مشترک از وسایل تزریق دارو، مانند سوزن و سرنگ، که می‌تواند باعث انتقال خون آلوده شود 
• زایمان، از مادر به نوزاد.

ویروس ممکن است در بزاق پیدا شود ولی هیچ مورد قطعی از انتقال از طریق بوسیدن دیده نشده است. انتقال عفونت از راه گاز گرفتن به‌ندرت رخ می‌دهد.

از استفاده اشتراکی از تیغ اصلاح، مسواک، ناخن‌گیر، ماشین اصلاح و موچین خودداری کنید زیرا ذرات ریز خون روی این وسایل ممکن است سبب انتقال هپاتیت B شود. خون خشک‌شده نیز ممکن است عامل انتقال باشد زیرا ویروس حداقل یک هفته بیرون از بدن زنده می‌ماند.

چگونه از خودم و دیگران محافظت کنم؟

با دریافت واکسن می‌توانید از خودتان محافظت کنید. به‌ویژه اگر جزء یکی از گروه‌های پرخطر هستید، دریافت واکسن ضروری است. در صورتی پرخطر محسوب می‌شوید که:

• با فرد آلوده تماس نزدیک برقرار کرده باشید
• مرد همجنس‌گرا باشید
• مصرف‌کننده مواد مخدر تزریقی باشید
• به مناطقی از دنیا که این عفونت در آنها رایج است، سفر کرده باشید.

واکسنی وجود دارد که شما را در برابر هپاتیت‌های A و B محافظت می‌کند.

اگر جزء گروه‌ پرخطر هپاتیت B باشید، معمولاً می‌توانید واکسن رایگان را در مطب پزشک عمومی یا در درمانگاه بهداشت جنسی دریافت کنید.

پس از پنج سال ممکن است تزریق واکسن تقویتی ضروری شود.

در صورت دچار شدن به هپاتیت B، به افرادی که با آنها زندگی می‌کنید یا اخیراً با آنها رابطه جنسی داشته‌اید بگویید که بلافاصله از پزشکشان بخواهند که به آنها واکسن تزریق کند. تا زمانی که آلودگی شما برطرف نشده، باید از ایجاد رابطه جنسی خودداری کنید.

تاثیر اقدامات زیر به اندازه تزریق واکسن نیست ولی به روش‌های زیر می‌توانید از خودتان محافظت کنید:

• استفاده از کاندوم برای رابطه جنسی دارای دخول 
• مانع لاتکس (شبیه کاندوم ولی چهارگوش) برای لیسیدن مقعد.

اگر حامل باشید، باید به شریک جنسی خود بگویید که آلوده هستید. بدین ترتیب فرد مقابل می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا اقدام احتیاطی انجام دهد (مثلاً واکسن بزند) یا خطر رابطه جنسی را بپذیرد.

در این صورت، فرد مقابل نمی‌تواند شما را متهم کند که او را بدون آگاه ساختن از خطر آلوده کرده‌اید.

اگر خود را علیه هپاتیت B واکسینه نکنید و در معرض ویروس قرار بگیرید، می‌توانید خود را با مصرف دارو در برابر آلودگی ایمن کنید. ایمونوگلوبولین هپاتیت B (یا HBIG) نوعی آمپول حاوی پادتن است. بهتر است آن را ظرف 48 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض عامل بیماری‌زا دریافت کنید – همزمان واکسینه خواهید شد.

اگر هپاتیت B داشته باشم، چه باید بکنم؟

موارد ابتلا معمولاً در مطب پزشک و نه درمانگاه بهداشت جنسی، تشخیص داده می‌شود. اگر اخیراً با فردی رابطه جنسی برقرار کرده باشید یا اگر همخانه داشته باشید، آنها می‌توانند خود را با دریافت واکسن در برابر آلودگی ایمن کنند. این افراد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنند.

تا زمانی که آلودگی شما برطرف شود یا تا زمانی که شریک جنسی شما واکسن دریافت کند، باید از ایجاد رابطه جنسی خودداری کنید.

آزمایش خون مشخص می‌کند که آیا به ویروس مبتلا شده‌اید یا خیر.

درمان هپاتیت B

در بیشتر موارد، درمانی برای هپاتیت B حاد تجویز نمی‌شود. بهبود یافتن شما کمی زمان می‌برد و ممکن است لازم باشد که از محل کار مرخصی بگیرید.

همچنین باید:

• از مصرف تفریحی مواد مخدر پرهیز کنید تا وضع کبد بهتر شود
• تا زمان بهبود یافتن کبد، از مصرف الکل بپرهیزید
• از سیگار کشیدن، که برای سلامتی مضر است، خودداری کنید
• غذای سالم و متعادل مصرف کنید.

اگر به هپاتیت B مزمن مبتلا شوید، ممکن است لازم باشد درمان‌هایی برای کاهش سرعت تکثیر ویروس تجویز شود. البته، این درمان‌ها لزوماً هپاتیت B مزمن را برطرف نمی‌کند. تعداد اندکی از افراد حامل، به بیماری کبد (و درصد اندکی از آنها به سرطان کبد) دچار می‌شوند و ممکن است نیازمند پیوند کبد شوند.

پس از بهبودی از هپاتیت B، بدن شما نسبت به آن ایمن می‌شود و دیگر به آن مبتلا نمی‌شوید ولی ممکن است دچار دیگر انواع هپاتیت شوید.

هپاتیت C

اطلاعات بهداشت جنسی درباره نشانه‌های هپاتیت C، روش انتقال آن، مراحل عفونت و روش درمان.

هپاتیت C شایع‌ترین نوع هپاتیت ویروسی است. این بیماری بر اثر نوعی ویروس که در خون زندگی می‌کند، ایجاد می‌شود. این ویروس به کبد حمله می‌کند و استفاده مشترک از وسایل تزریق دارو سبب انتقال آن می‌شود. این ویروس از راه رابطه جنسی نیز منتقل می‌شود.

اگر فرد درمان نشود، این ویروس می‌تواند سبب بروز بیماری کبد و حتی مرگ شود.

برای بیشتر افراد، دوره 12-هفته‌ای مصرف قرص تجویز می‌شود. این قرص عوارض جانبی محدودی دارد و نرخ اثربخشی آن به 90-95% می‌رسد.

برای درمان هپاتیت C واکسنی وجود ندارد.

مراحل عفونت هپاتیت C

• شش هفته نخست آلودگی به هپاتیت C را مرحله حاد می‌نامند. حدود 20-25% افراد در این مدت بدون مداخله خاصی بهبود می‌یابند. (این درصد برای افراد دچار HIV پایین‌تر است.)
• افرادی که از عفونت رها نمی‌شوند، وارد مرحله مزمن (بلندمدت) می‌شوند و ممکن است هپاتیت C را به دیگران منتقل کنند.

نشانه‌های هپاتیت C

بیشتر افراد مبتلا به هپاتیت C در نخستین روزهای پس از ابتلا متوجه نشانه‌های بیماری نمی‌شوند. شاید سالها طول بکشد که فرد وجود بیماری را حس کند. بیشتر افراد نشانه‌های هپاتیت C را به این بیماری نسبت نمی‌دهند.

از نشانه‌های مرتبط می‌توان به اینها اشاره کرد:

• نشانه‌های خفیف شبیه آنفولانزا 
• حالت تهوع 
• خستگی مفرط 
• خارش پوست 
• درد معده 
• زردی، که سبب زرد شدن پوست و سفیدی چشم، تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع می‌شود
• آشفتگی روانی (با نام رایج ‘مِه مغزی’) و افسردگی. این نشانه‌ها مختص گونه C هپاتیت هستند.

روش انتقال

ویروس هپاتیت C در خون پیدا می‌شود و با ورود خون آلوده به جریان خون طرف دیگر، منتقل می‌شود. احتمال انتقال از راه منی بسیار اندک است (ولی غیرممکن نیست).

بیشتر افراد بر اثر استفاده مشترک از وسایل تزریق دارو، مانند سوزن، سرنگ، فنجان آب، شریان‌بند، قاشق، فیلتر و سواب به این ویروس آلوده می‌شوند. استفاده مشترک از چیزهایی مانند نی و اسکناس که برای استنشاق مواد مخدر به کار می‌روند، در کنار مصرف مشترک پیپ، ممکن است سبب انتقال ویروس شود.

در بریتانیا، سوراخ کردن بدن و خالکوبی باید با رعایت اصول ایمنی صورت بگیرد – البته در کشورهای دیگر وسایل آلوده ممکن است باعث انتشار ویروس شود.

با استفاده مشترک از وسایلی مانند مسواک یا تیغ اصلاح که ممکن است به خون آغشته باشند، فرد آلوده دیگران را در معرض آلودگی قرار می‌دهد. زن باردار حامل ویروس ممکن است آن را در دوره بارداری یا حین زایمان به کودکش منتقل کند.

انتقال خون در یونان با رعایت اصول ایمنی و پس از غربالگری خون انجام می‌گیرد.

احتمال ابتلا به آلودگی در مراکز پزشکی یا دندان‌پزشکی کشورهایی که در آنها هپاتیت C رایج و اقدامات کنترل عفونت ناکافی است، وجود دارد.

هپاتیت C و رابطه جنسی

هپاتیت C به‌ندرت در جریان رابطه جنسی بین مرد و زن منتقل می‌شود. آمار انتقال ویروس هپاتیت C بین مردان همجنس‌گرا HIV منفی ناچیز است. البته این آلودگی از طریق رابطه جنسی بین مردان همجنس‌گرا دارای HIV منتقل شده است و در میان آنان شایع‌تر است.

مردان همجنس‌گرا، رابطه جنسی همراه با مصرف مواد مخدر و هپاتیت C

رابطه جنسی گروهی و مهمانی‌های رابطه جنسی همراه با مصرف مواد مخدر زمینه‌ساز انتقال هپاتیت C است.

اگر برای افزایش مدت رابطه جنسی، مواد مخدر مصرف می‌کنید، قدرت بازدارندگی شما احتمالاً تضعیف می‌شود و پوست حساس داخل مقعد ممکن است آسیب ببیند و خون‌ریزی کند. هپاتیت C بسیار عفونت‌زاست و به‌آسانی از طریق رابطه جنسی گروهی منتقل می‌شود. این بیماری حتی ممکن است از طریق انگشت به دیگران منتقل شود.

این ویروس از طریق رابطه جنسی مقعدی و فرو کردن مشت وقتی کاندوم و دستکش استفاده نمی‌شود، منتقل می‌شود. ویروس در جریان رابطه جنسی گروهی از طریق اشیایی مانند وسایل جنسی، انگشت، وسایل تنقیه، کاندوم، دستکش لاتکس یا روان کننده آلوده نیز منتقل می‌شود.

چگونه از خودم و دیگران محافظت کنم؟

• هرگز از وسایل تزریق دارو (مانند سوزن، سرنگ، سواب، قاشق، فیلتر) یا وسایلی مانند تیغ اصلاح و مسواک که ممکن است حامل ذرات خون باشند، بطور مشترک استفاده نکنید. از مصرف اشتراکی نی یا اسکناس لوله‌شده که برای استنشاق مواد مخدر به کار می‌رود، پرهیز کنید.
• برای ایجاد رابطه جنسی مقعدی و واژینال از کاندوم و برای فرو کردن مشت از دستکش لاتکس استفاده کنید.
• در جریان رابطه جنسی گروهی، هر چیزی را که قرار است باعث ایجاد تماس بین دو نفر شود، با کاندوم نو یا دستکش لاتکس نو بپوشانید. برای هر فردی که وارد رابطه می‌شود، از کاندوم و دستکش جدید استفاده کنید. پیش از مصرف اشیا برای شریک جنسی جدید، آنها را با آب گرم و صابون ضد باکتری بشویید.
• از وسایل تنقیه یا ظرف روان‌ساز بطور مشترک استفاده نکنید.

اگر دچار هپاتیت C باشید، باید به شریک جنسی خود بگویید که آلوده هستید. بدین ترتیب او می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا اقدام احتیاطی انجام دهد یا خطر رابطه جنسی را بپذیرد. در این صورت، فرد مقابل نمی‌تواند شما را متهم کند که او را بدون آگاه ساختن از خطر آلوده کرده‌اید.

اگر هپاتیت C داشته باشم، چه باید بکنم؟

پزشک یا بالین‌شناس بهداشت جنسی می‌تواند شما را برای تشخیص هپاتیت C معاینه کند. اگر مبتلا باشید، درمان موثر با عوارض جانبی کمتر در مقایسه با داروی قدیمی در دسترس شما قرار می‌گیرد. پرسش‌های مربوط به جلوگیری از آلوده کردن شریک جنسی یا افراد همخانه را می‌توانید با پزشک یا بالین‌شناس در میان بگذارید.

سه تا شش ماه زمان می‌برد تا نشانه‌های آلودگی خون از طریق آزمایش خون هپاتیت C آشکار شود. در مورد افراد دچار HIV که نقص سیستم ایمنی دارند، پادتن ممکن است شناسایی نشود و ممکن است آزمایش RNA برای شناسایی ویروس درخواست شود.

آیا واکسنی برای هپاتیت C وجود دارد؟

خیر. برای هپاتیت C واکسنی وجود ندارد ولی می‌توانید خود را علیه  هپاتیت A و B واکسینه کنید.

اگر قبلاً دچار هپاتیت C شده باشید، بهتر است واکسن هپاتیت A و B را دریافت کنید تا کبد شما در برابر آسیب بیشتر، ایمن شود.

درمان هپاتیت C

روش درمان دارویی در دسترس است و اخیراً بهبود یافته است و آمار موفقیت این روش بالاتر رفته و عوارض جانبی آن کاهش یافته است. در واقع، 90-95% افراد را می‌توان با داروهای جدید، معروف به آنتی‌ویروس‌های دارای تاثیر مستقیم (DAA) درمان کرد. این داروها به شکل قرص عرضه می‌شوند. بیمار باید دوره درمان معمول 12 هفته‌ای را با مصرف یک یا دو قرص در روز طی کند.

اطلاعات بیشتر درباره درمان هپاتیت C را می‌توانید در وب‌سایت Helpa-Prometheusبیابید

اگر هپاتیت C داشته باشید، باید به نکات زیر نیز توجه کنید:

• از مصرف الکل بپرهیزید 
• از سیگار کشیدن که آسیب کبد را تشدید می‌کند، خودداری کنید
• از مصرف تفریحی مواد مخدر پرهیز کنید تا وضع کبد بهتر شود
• غذای سالم و متعادل مصرف کنید.

اگر هپاتیت C شما بهبود یافت، ایمن نمی‌شوید؛ باز هم ممکن است به هپاتیت C دچار شوید. احتمال ابتلا به دیگر انواع هپاتیت نیز وجود دارد و ابتلای همزمان به هپاتیت C و نوع دیگری از هپاتیت وضعیت خطرناکی ایجاد می‌کند.

چرا باید درمان شوم؟

هپاتیت C، در صورت درمان نشدن، ممکن است کشنده باشد.

درمان نشدن هپاتیت C ممکن است به زخم کبد، معروف به سیروز، منجر شود.

درصد اندکی از افراد دچار سیروز به نارسایی کبد مبتلا می‌شوند که پیوند کبد، یگانه روش درمان آن است. بخش اندکی از افراد دچار سیروز به سرطان کبد مبتلا می‌شوند.

خون دادن و اهدای عضو

اگر هپاتیت C داشته باشید، نباید خون بدهید.

در جریان پژوهشی که چندی پیش در آمریکا صورت گرفت (کارآزمایی THINKER در دانشگاه پنسیلوانیا)، کلیه‌های افراد دچار هپاتیت C که درگذشته بودند، به بیماران عاری از ویروس پیوند زده شدند.

همه گیرندگان بعداً به هپاتیت C دچار شدند ولی بیماری آنان پس از طی شدن دوره درمان بهبود یافت. مزیت پیوند کلیه بیشتر از خطر دریافت عضو آلوده به هپاتیت C است.