کلامیدیا یکی از شایع‌ترین عفونت‌های آمیزشی (STI) است. شاید خودتان متوجه ابتلا به کلامیدیا نشوید زیرا این بیماری اغلب بدون نشانه است. البته اگر درمان نشود، ممکن است مشکلات خطرناکی در مردان و زنان ایجاد کند. آزمایش آن سریع و بی‌درد است. این بیماری با یک دوره مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
کلامیدیا ناشی از نوعی باکتری است که در منی آلوده، مایع پیش-انزال و ترشحات واژن پیدا می‌شود.
نشانه‌های کلامیدیا
نشانه‌ها ممکن است ظرف یک تا سه هفته از شروع عفونت ظاهر شود. البته حدود نیمی از مردان و بیشتر زنان بدون نشانه هستند.
نشانه‌های کلامیدیا در آلت مردانه:
- ترشحات سفید، مات یا رقیق
- درد هنگام ادرار کردن
- سوزش یا خارش مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را از بدن خارج می‌کند)
- درد و التهاب بیضه‌ها.
نشانه‌های کلامیدیا در واژن:
- تغییر ترشحات واژن
- درد هنگام ادرار کردن
- درد شکم یا قسمت پایین کمر
- درد هنگام آمیزش
- خون‌ریزی بین دوره‌های قاعدگی یا پس از آمیزش.
در مقعد معمولاً نشانه‌ای ندارد ولی ممکن است سبب ناراحتی و ترشح شود.
کلامیدیا در گلو معمولاً نشانه‌ای ندارد.
در چشم، ممکن است سبب درد، قرمزی و ترشح (ورم ملتحمه) شود.
روش انتقال
کلامیدیا ممکن است از راه‌های زیر به شما منتقل شود:
- رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم
- استفاده مشترک از آلات جنسی بدون شستشو یا پوشانده نشده با کاندوم در هر نوبت مصرف برای افراد مختلف
- تماس آلت تناسلی شما (مردانه، واژن یا دیگر اندام‌های جنسی با تعاریف گوناگون) با آلت تناسلی شریک جنسی
- تماس منی یا مایع واژینال آلوده با چشم.
هنوز مشخص نیست که آیا کلامیدیا از طریق برخورد انگشت با ناحیه آلوده بدن و سپس لمس کردن بدن خودتان یا شخص دیگر، منتقل می‌شود یا خیر.
استفاده از کاندوم خارجی یا داخلی احتمال انتقال را کاهش می‌دهد. دیگر روش‌های پیشگیری از بارداری، مانند مصرف قرص ضدبارداری، تاثیری بر انتقال STI ندارد.
اگر با HIV زندگی می‌کنید، درمان نشدن کلامیدیا احتمال انتقال HIV در رابطه جنسی محافظت‌نشده را افزایش می‌دهد. ولی اگر مصرف داروی HIV تشخیص بار ویروسی را غیرممکن کند، کلامیدیا یا عفونت‌های دیگر احتمال انتقال HIV را افزایش نمی‌دهد.
آزمایش و درمان کلامیدیا
آزمایش‌های کلامیدیا ساده و بی‌درد هستند.
نمونه سلول‌ها را می‌توان به دو روش جمع‌آوری و آزمایش کرد:
- دادن نمونه ادرار
- مالیدن ملایم سواب (گلوله پنبه‌ای کوچک) روی ناحیه احتمالاً آلوده.
مالیدن سواب فقط چند ثانیه زمان می‌برد و درد ندارد- شاید فقط چند لحظه شما را آزرده کند.
کلامیدیا با مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. شایع‌ترین درمان‌ها عبارت‌اند از:
- مصرف یک دوز آزیترومایسین
- مصرف داکسی‌سایکلین به مدت یک هفته.
اگر پیش از پایان یافتن دوره درمان رابطه جنسی برقرار کنید، ممکن است عفونت از شما به دیگران منتقل شود. این شامل رابطه جنسی واژنی، مقعدی و دهانی، حتی با کاندوم، نیز می‌شود. برای جلوگیری از بروز دوباره عفونت یا انتقال عفونت، رابطه جنسی را تا 7 روز پس از پایان یافتن دوره درمان به تعویق بیندازید.
حتی اگر فقط یک دوز آنتی‌بیوتیک برای شما تجویز شده باشد، باید 7 روز صبر کنید و سپس برای رابطه جنسی اقدام کنید.
مهم است که افرادی که اخیرا با آنها رابطه جنسی داشته‌اید نیز تحت آزمایش و درمان قرار گیرند.
درمان نشدن کلامیدیا
اگر کلامیدیا درمان نشود، ممکن است سبب بروز مشکلات جدی، از جمله درد، التهاب و ناباروری در مردان، زنان و همه جنسیت‌ها و آناتومی‌های جنسی شود. این مشکلات ممکن است دوره بارداری را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
آزمایش دوره‌ای
هرچه تعداد افرادی که با آنها رابطه جنسی -به‌ویژه رابطه محافظت‌نشده- برقرار می‌کنید بیشتر باشد، احتمال ابتلای شما به عفونت‌هایی مانند کلامیدیا افزایش می‌یابد. ممکن است نادانسته به این عفونت‌ها مبتلا شوید. بنابراین، معاینات دوره‌ای منظم به‌ویژه اگر به‌تازگی شروع به ایجاد رابطه کرده باشید و/یا بخواهید استفاده از کاندوم را هنگام آمیزش با شریک جنسی خود متوقف کنید، اهمیت می‌یابد.بیشتر افراد روند آزمایش و درمان عفونت‌هایی مانند کلامیدیا را در درمانگاه‌های بهداشت جنسی یا GUM (پزشکی دستگاه تناسلی و مجرای ادرار) طی می‌کنند. این فرآیند رایگان و محرمانه است و هیچ‌کس، از جمله پزشک عمومی شما، از مراجعات شما آگاه نخواهد شد. در مطب برخی پزشکان عمومی نیز خدمات آزمایش و درمان این عفونت‌ها ارائه می‌شود.