اطلاعات بهداشت جنسی درباره نشانه‌های مایکوپلاسما ژنیتالیوم، روش انتقال و روش پیشگیری از ابتلا.
مایکوپلاسما ژنیتالیوم را با نام MG یا Mgen نیز می‌شناسند. این باکتری از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود و مجاری ادرار و تناسلی مردان و زنان را آلوده می‌کند.
MG ممکن است سبب اورتریت غیرخاص (NSU) در مردان و بیماری التهاب لگن (PID) در زنان شود.
نشانه‌های MG
بیشتر افراد مبتلا به MG نشانهای ندارند و این عفونت در برخی موارد به‌طور طبیعی و خود‌به‌خود برطرف می‌شود. در برخی افراد ممکن است یک یا چند نشانه دیده شود.
مردان باید به نشانه‌های زیر توجه کنند:
- درد هنگام ادرار کردن
- ترشحات
- درد بیضه
- پروکتیت یا التهاب مقعد که سبب درد و خروج ترشح می‌شود.
زنان باید به نشانه‌های زیر توجه کنند:
- ترشحات رحم
- درد در ناحیه پایین شکم
- خون‌ریزی غیرعادی واژن (خون‌ریزی میان‌قاعدگی)
- خون‌ریزی پس از رابطه جنسی
- PID با MG ارتباط دارد – PID (بیماری التهاب لگن) می‌تواند سبب ناباروری شود و زمینه زایمان زودهنگام و سقط جنین ناگهانی را فراهم کند.
روش انتقال MG
MG از طریق رابطه جنسی محافظت‌نشده واژینال یا مقعدی منتقل می‌شود. این بیماری بیشتر بین مردان و زنانی که بیش از یک شریک جنسی دارند، شایع است.
برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری یا انتقال آن، استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی ضروری است.
آزمایش MG
برخلاف دیگر انواع STI، آزمایش MG در درمانگاه بهداشت جنسی رایج نیست و اگر نشانهای نداشته باشید، شاید از شما آزمایش MG گرفته نشود.
اگر نشانه داشته باشید، MG با اجرای آزمایش ساده‌ای برای مردان یا نمونه‌گیری با سواب از آلت تناسلی زنان شناسایی می‌شود.
اگر آزمایش، ابتلای شما به MG را نشان دهد، شرکای جنسی فعلی شما نیز باید آزمایش بدهند؛ حتی اگر نشانهای نداشته باشند.
همه افراد دارای فعالیت جنسی باید در درمانگاه بهداشت جنسی محل خود تحت معاینه دوره‌ای منظم قرار بگیرند. این به‌ویژه برای مردان و زنان دارای چندین شریک جنسی یا افرادی که در استفاده از کاندوم مشکل دارند، اهمیت دارد.
درمان
MG با مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
برخی گونه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج مقاوم شده‌اند. رفع عفونت ممکن است مستلزم مصرف چند-دوره‌ای داروهای مختلف باشد.
تا 14 روز پس از کامل شدن دوره درمان، باز هم ممکن است آن را منتقل کنید، بنابراین، در این مدت از رابطه جنسی محافظت‌نشده بپرهیزید.
درمان MG برای افراد دچار HIV فرقی با افراد HIV-منفی ندارد.